طاقچه یک‌سه‌سه۱۳۳

نماز ده شب اول
دهه اول این ماه بسی فضیلت و شرافت دارد، این دهه ایامش ایام معلومات است که در قرآن مجید ذکر آن شده است: «و یذکروا اسم الله فی ایّام معلومات».[۱]
از رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ مروی است که عمل خیر و عبادت در هیچ ایامی نزد حق تعالی محبوبتر نیست.[۲]
دهه اول این ماه بسیار با ارزش است تا آن جا که رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرموده اند: «روزهای پاکتر از این دهه، نزد خداوند نیست».[۳]
اعمال دهه اول ذی الحجه
۱٫ روزه گرفتن نه روز اول این دهه
۲٫ در هر شب از دهه اول مابین نماز مغرب و عشاء دو رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت پس از حمد سوره توحید و سپس این آیه را بخواند: «و واعدنا موسی ثلثین لیله و اتممناهها بعشر فتمّ میقات ربّه اربعین لیله و قال موسی لأخیه هارون اخلفنی فی قومی و اصلح و لا تتّبع سبیل المفسدین» تا شریک ثواب حاجیان گردد، بدون این که از ثواب آنان چیزی کاسته شود.
ما به موسی، سی شب مهلت دادیم و ده شب دیگر بر آن افزودیم و دیدار با خدایش چهل شب کامل گردید. موسی به هارون برادرش گفت: جانشین من در میان قبیله ام باش، آرامش را برقرار ساز و پیروی از راه بدکاران مکن.[۴]
نماز حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ در روز اول
روز بسیار مبارکی است و در آن چند عمل وارد است: اول روزه، که ثواب زیاد دارد، دوم نماز.
نماز حضرت فاطمه ـ سلام الله علیها ـ که آن چهار رکعت است به دو سلام، مثل نماز امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ در هر رکعت حمد یک مرتبه و توحید پنجاه مرتبه و بعد از سلام تسبیح آن حضرت بخواند و بگوید:
«سبحان ذی العزّ الشّامخ المنیف سبحان ذی الجلال البانخ العظیم سبحان ذی الملک الفاخر القدیم سبحان من یری اثر النّمله فی الصّفا سبحان من یری وقع الطّیر فی الهواء سبحان من هو هکذا و لا هکذا غیره».[۵]
نماز روز عرفه (روز نهم)
چون وقت زوال شد، زیر آسمان رود و نماز ظهر و عصر را با رکوع و سجود نیکو به عمل آورد و چون فارغ شود دو رکعت نماز بخواند، در رکعت اول بعد از حمد سوره توحید و در رکعت دوم بعد از حمد سوره کافرون بخواند. به گناهان خویش اقرار و اعتراف نماید و آن گاه بگوید: «سبحان الذی فی السّماء…».[۶]
[۱] . سوره حج، آیه ۲۸٫
[۲] . مفاتیح الجنان، ص ۵۱۰٫
[۳] . تقویم عبادی، ص ۱۰۵٫
[۴] . اقبال، ص ۳۱۷، وسائل الشیعه، ج ۳، ص ۲۹۶، المصباح المنیر، ص ۴۳۶٫
[۵] . مفاتیح الجنان، ص ۵۱۴٫
[۶] . مفاتیح الجنان، ص ۵27

اشتباه بزرگ شیعیان در سال 60 و 61 هجری این نبود که در مقابل سپاه امام حسین ایستادند و اینکه در سپاه إبن زیاد و پسر سعدبن ابی وقاص حضور داشتند.
در تاریخ نیامده است که از شیعیان مشهور کسی در جنگ علیه امام حسین.ع. شرکت کرده باشد.
اما اما اما….
اشتباه بزرگ و غیرقابل جبران شیعیان این بود که نماینده امام را؛
به این دلیل که مگر مسلم ابن عقیل معصوم است که به همه دستوراتش عمل کنیم…
با این عنوان که تو دستور مستقیم جهاد و ایستادن در مقابل دشمن را نداری،
با این عنوان که او جوان است و تجربه ندارد،
با این عنوان که فقط امام معصوم می تواند حکم جهاد صادر کند،
با این عنوان که ما منتظر می مانیم تا امام معصوم بیاید و آنگاه برای او جان خواهیم داد. :point_left:راست هم می گفتند، جان می دادند اما قتلگاه عین الورده و توابین کجا !
و کربلا کجا…؟؟؟
با همین شبهات نماینده امام را تنها گذاشتند و شد آنچه می دانید…
و قرن هاست عبرت نگرفته ایم!
هنوز می گوییم مگر ولی فقیه معصوم است؟!
هنوز می گوییم می مانیم تا امام زمان.عج. بیاید و برایش جان خواهیم داد…
اهل کوفه نبودن یعنی:
تا وقتی حسین (ع)نیامده، مسلم ولی امر است…
ولایت آیت الله العظمی امام خامنه ای(حفظه الله) را با ولایتمداری خود پاس بداریم.

دروازه‏ های سپهر وا می شوند و زمین، در گلباران مهمانی بزرگ، به سرور و شادمانی می‏‌نشیند و هلهله سر می دهد. در نیمه راه برکت‏‌خیز رمضان، رایحه شکوفه‏‌های یاس است که کوچه‏‌های مدینه را آکنده می‌کند. مالامال از بوی حسن علوی و در شکوه بارانی اش آسمان دف می زند. در دهه پایانی است که هر کس که بخواهد می‌تواند سیل عظیم فرشتگان را در جوشن احساس کند و بندگی و عبودیت مخلصانه علی را به تماشا بنشیند. اینجاست که دعای مجیر را برای رهایی از آتش دوزخ مسلمانان با اخلاص سر می‌دهند و پروردگارشان را عاجزانه صدا می‌زنند. این روزهاست که خدا بندگانش را برای مهمانی بزرگ فراخوانده است.